|
Hani şaiir son mısraların da demiş ya ;
Çiçek sulandığı kadar güzeldir
Kuşlar ötebildiği kadar sevimli
Bebek ağladığı kadar bebektir
Ve herşeyi öğrendiğin kadar bilirsin bunu da öğren,
Sevdiğin kadar sevilirsin...
Benim ilgimi çeken sevdiğin kadar sevilirsin, neden sevdiğin kadar seviliyorsun sevdiğin kadar sevgiyi görüyormusun ki ? O nun içn herşeyi göze almışken onu kendi gözünden bile sakınırken o sana hak ettiğini veriyor mu ? Şikayetmidir bu yoksa gerçekten sevmekmidir onun herşeyine rağmen. Tüm imkansızlıklara rağmen onu delicesine sevmekmidir aşk ? Yoksa bi karşılık beklememekmidir? Bu kadar soru işaretinin içinde neyin çabasıdır bu neyin mücadelesidir ? Sadece karşındaki mutlu olsun diye gülsün diye onun bir gülümsemesi ufak bir mutluluğu için yapılan bu çaba. Neden yoktur bazı şeylerin cevabı neden.... Yoksa insanı cezbeden bu imkansızlıklarmıdır? İnsana verdiğin değeri mi ölçüyorsun sevginimi test ediyorsun ne yapıyorsun sen ne ?
O seni senin dşündüğün kadar düşünüyor mu, senin o nu sevdiğin gibi seviyor mu, daha bir çok soru... Ama aşk bu değil. Olmamalı soru sorulmadan karşılık beklenmeden yaşanmalı aşk. Sadece o nu düşünerek o nu o yokken bile yaşamalısın. Sevdin mi adam gibi seveceksin, sevdin mi çıkarsızca karşılıksız seveceksin. O nun yetiremediği yerde sen yettireceksin sevgini. Gerektiğinde senin aşkın yetmeli her ikinizede. İki ayrı beden de tek vücut olmayı öğreneceksin öğreteceksin. Mutluluksa aynı mutluluk üzüntüyse aynı üzüntü olacak. Gözyaşınız bile aynı anda akacak aynı anda duracak. Beraber gülüp beraber ağlayacaksın.
Sevgi aşk sadece onu düşünmek değildir. O nu mutlu edecek herşeyi düşünmektir. Çevresindeki insanları da düşünmektir onu mutlu edecek ne varsa onu da düşüneceksin onlar içinde yapacaksın elinden geleni. Hiçbirşeyin hesabını yapmayacaksın. Bi beklenti bi çıkar beklemeden yapacaksın.
Yeri geldiğinde sesini bile duyarak mutlu olmayı öğreneceksin. Sıcaklığını sesinde bulacaksın. Görmeden nefes almak zor olsada sırf onun nefes alıp verdiğini bilerek mutlu olacaksın. Sesini duymasan da bir yerde sesinin çıktığını bileceksin. İmkansızın olsada o senin sevmekten vazgeçmeyeceksin. Çıkarsızca ölümüne seveceksin. Sevdin mi adam gibi seveceksin yeri gelecek çocuğun gibi bakacaksın onun gibi düşüneceksin. Bırak bilmesin o seni sevmeyi. Bırak bilmesin içinde kopan fırtınaları. Bırak bilmesin hergece döktüğün gözyaşlarını. Dört duvar arasında o olmadan da onunla yaşadığını bilmesin. Bir gün belki o da anlayacaktır senin onu nasıl sevdiğini. Bu yarınsız mutluluğu bırak sen yaşa yaşatmaya çlışsan da ona vazgeçme sev sevilmesende sev hakkettiğini görmesende sev. Onun varlığı ile mutlu olmayı becerebiliyorsan sev onun bir gülüşü için mutlu oluyorsan sev. Bu nalet dünyada bir damla sevgiyi sana çok görüyorsa da sev. Sevki aşkın sevginin nekadar değerli olduğun görsün. Sev ki dünyada onun üstüne bir varlık olmadığını bilsin.
Şimdi yoksun.
Seni düşünebilirim artık.Tutar ellerini öperim uzun uzun.Kimseler ayıplamaz beni.Yoklugunda seni nasıl sevdiğimi anlayamazlar.İşte gözlerin işte dudakların.Senin olan ne varsa karşımda duruyor.Ayaklarını dilediğim yere götürebiliyorum artık.Sevdiğim şarkılar söyletiyorum dudaklarına ve bu ellerimle seni her gün biraz daha güzelleştiriyorum.
Bütün resimler sana benziyor..
Hayret..
Bütün aynalarda sen varsın.Nereye gitsem peşimden geliyorsun.Şimdi sigarasın dudaklarımda ve akşam içtiğim bir kadeh içki olacaksın.Kimse yoklugunda bunca sevilmedi.Kimse yoklugunda ilahlaşmadı bu kadar.Saçların böyle daha güzel,sen daha güzelsin.Gelecek mutlu günlerin ışığında her şey daha güzel.Ne varki ayrılıgın adı kötüye çıkmış.Yoksa bin yıl daha yaşamak isterdim.Ve seni bin yıl daha ayrılıklar içinde sevmek isterdim..
Ama biliyorsun nihayet bende bir insanım.Umutsuzluga düştüğüm anlar oluyor.Hiç gelmeyeceksin sanıyorum.O zaman kurşun gibi bir korku saplanıyor yüreğime.Katran gibi bir yalnıslık sarıyor içimi,yalnızlıgımdan utanıyorum.
Beni sevmesen ölürdüm.Beni sevmesen bir çakıl taşıydım şimdi.Beni sevmesen bir duvar gibi sağırdım.Kördüm bir at kadar.Ölümden acıydım ölümden beter.
Beni sevmesen.
Dünyayı bütün insanlara zindan ederdim..
Beni bu kadar saracak ne vardı.Bir sen fani gibi dudaklarımda eksilmeyecek ne vardı.Beni bunca saracak ne vardı..Hiç karşıma çıkmasaydın.bu kör olası gözler görmeseydi seni.Ne vardı güzelliğini bilmeseydim.Bir dua gibi bellemeseydim adını.Ne vardı bütün gece gözlerimi tavana dikip seni düşünmeseydim.
Belki karşımda değilsin yanılıyorum.bu gözler senin gözlerin değil aldatıyorlar beni.Karanlığın gözleri olmalı bunlar.Bana böylesine keder veren.Gülmeyi yaşamayı haram eden bir karanlıgın gözleri olmalı.Öyleyse sen hiç bir yerde yoksun.Sana hiç bir zaman yaklaşamayacağım.Ya lan bu geçici sevinç,bu nur,bu ışık bu karanlığın ortasında yanan alev gözler.Bu kadeh içki gibi aydınlık.......
Ne dedimse inanma sen.Seni değil kendimi anlatıyorum.Sen istediğin kadar varlığın ta kendisi ol ölümsüzlüğün ta kendisi.Ben günden güne yok olmaktayım.Bütün ışıkları kaldırıp attım bir yana.
Anlamıyormusun?
Gökyüzü güneş olsa
Sensiz karanlıktayım....
HAYAT SENİNLE GÜZEL HATİCE SENİNLE TAM HERŞEYE RAĞMEN!!!
SENİ SEVİYORUM HATİCE...
|
