Ben hiç kahkahalarla gülmedim,
Ne de hıçkıra hıçkıra ağlayabildim.
Ağlayabileceğim bir omuz, gülebileceğim bir yüz,
Sevebileceğim bir kalp bulamadım.
Çünkü seni tanımadım.
Ne terk ettim, ne de sevdim,
Ne gördüm, ne gezdim,
Aslında ben bildiğimi bile bilmedim.

Uykusuz kalamadım geceleri,
Hiç kimseyi bir an düşünmedim.
Sen tek düze hayallerimin parlayan incisisin,
Ben monoton bir hayat yaşayıp geçtim.
Ne aşkı tanıdım, ne aşkı sevdim,
Aşk masaldı benim için.
Ben o eski masalların gönlü zengin katiliyim.
Yalnızlık beni kahretti, ben aşkı katlettim
Ve ceza olarak gönlünde müebbet isterim.

İlk kez inandığım bu aşkta bir ihtimal sen de seversin,
Belki çatarsın kaşlarını, belki de yüzüme gülersin,
Ya da istemiyorum dersin...! ! !
Ama ne dersen de senle dolu bu kalbim.
Zaten sen küçücük yüreğimin kocaman düşlerisin...

Daha önce hiçbir şey beni senin aşkın gibi sarmadı.
Bu serseri gözlerim hiçbir göze böylesine dalmadı.
Ve de binlerce gül gördüm ama hiçbiri sen gibi açmadı.
Daha önce aşık oldun mu? Diye sorma bana
Benim hiç senim olmadı...! ! !